fbpx
 

o Fundacji

Sala komputerowa Ten rok rozpoczęliśmy niedokończoną salą komputerową. Nasz projekt marzeń utknął w realizacji ponieważ tak jak i u nas produkty bardzo podrożały. Zabrakło nam cementu i cegieł, a przy zakupie okazało się że nie będziemy w stanie kupić potrzebnej ilości. Kupiliśmy ile mogliśmy. Kurs szylinga w tym roku pomaga nam by małymi krokami zbierać na kolejne worki cementu i cegły, i szybki do okien. Chcielibyśmy by szło to szybciej ale jesteśmy niezmiernie wdzięczni za każdą złotówkę, która pomaga kupić kolejne brakujące materiały. Do skończenia sali - pozostałe rzeczy są już kupione, potrzebujemy około 2 500 zł. Dziękujemy! Sama sala to jeszcze nie wszystko. Potrzebujemy też kupić komputery! Komputery Już w 2021 roku w grudniu kupiliśmy pięć komputerów. To kropla w morzu potrzeb ale dzięki tej decyzji dzieciaki już zaczeły się zaznajamiać z komputerami a także wiemy teraz już, że kupimy takie same komputery od tego samego sprzedawcy. Dlaczego? Ponieważ działają bez zarzutu! koszt jednego stanowiska komputerowego to koszt około 700zł - w zależności od wahań kursu walut. Gorąco zachęcamy do zebrania się w kilka osób, zebrania w klasie, w pracy na stanowisko komputerowe. Każdy komputer to niesamowita szansa na lepszą przyszłość dla uczniów ale i dla całej społeczności. Te komputery w przerwie od zajęć będą pomagały dorosłym doszkolić się i zyskać nowe umiejętności! Renowacja klas Kolejnym celem jest w tym roku przeprowadzenie renowacji klas. Chcemy przede wszystkim skupić się na polepszeniu warunków do nauki dla uczniów. Chcemy:1. kupić dodatkowe ławki i odnowić te obecne, 2. naprawić tablicę3. odnowić i zrobić nowe półki, 4. naprawić szyby,5. naprawić podłogi, być może także położyć płytki,6. kupić materiały do klasy Renowację będziemy przeprowadzać sala po sali. Dalsze plany Wyposażenie biblioteki - razem z salą komputerową budujemy biblioteczkę. Oprócz regałów, chcemy kupić także wygodne ławki i krzesła by uczniowie mogli poczytać w ciszy. Budowa 5 pokoi dla nauczycieli - trzy lata temu wybudowaliśmy 4 pokoje dla nauczycieli. nadal pilnie potrzebujemy wybudować brakujące 5 pokoi by każdy z nauczycieli mógł mieszkać oddzielnie. Ze względu na to że szkoła znajduje się w buszu nauczyciele mieszkają na miejscu. Budowa nowego internatu dla chłopców - obecny internat dosłownie się rozpada i jest za mały. Renowacja internatu dla dziewcząt - nasz internat chcielibyśmy poddać renowacji, szczególnie ścian ale także kupić dodatkowe miejsca dla relaksu dla dziewcząt. Stworzenie sal warsztatowych - szycie, ciesielstwo - chcemy by w szkole podczas przerw prowadzone były warsztaty zawodowe. Wydrążenie studni - woda to odwieczny problem w naszej lokalizacji. Obecnie ciągniemy wodę z pobliskiej studni, jednak co chwilę pompa jest zepsuta i musimy kupować wodę z beczkowozu. Kropelkowe podlewanie pola - gdy będziemy mieć już studnię zaczniemy podlewać kropelkowo, co ograniczy zużycie wody ale i pomoże w rozwoju samego pola. Co dalej? W kolejnych krokach będziemy się skupiali na społeczności. Powstaje projekt indywidualnego wsparcia. Więcej informacji wkrótce. ...

[vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column][vc_column_text] Pod koniec maja pojechałyśmy z Olą do szkoły, by zaktualizować informacje o dzieciach, spotkać się z rodzicami oraz przedyskutować potrzeby, plany i pomysły z dyrektorką placówki - Philipą. Ola jechała do szkoły po raz pierwszy, choć jako członkini zarządu fundacji myślała o tym już od dłuższego czasu. [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column][vc_separator type="normal" up="15" down="15"][vc_single_image image="21286" img_size="full" qode_css_animation=""][vc_separator type="transparent" up="15"][vc_column_text]Podczas pobytu w wiosce naszych masajskich przyjaciół bardzo szybko zauważyłyśmy, że jedną z najpilniejszych potrzeb będzie zakup mundurków. Okazało się bowiem, że niektórzy uczniowie musieli pożyczać je od kolegów (w kenijskich szkołach mundurki są obowiązkowe). Te historie ścisnęły nas za serce. Zaczęłyśmy pisać do przyjaciół wspierających dzieci z prośbą o wsparcie. Odzew był natychmiastowy i w efekcie kupiłyśmy brakujące mundurki.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column][vc_separator type="normal" up="15" down="15"][vc_single_image image="21293" img_size="full" qode_css_animation=""][vc_separator type="transparent" up="15"][vc_column_text]Kolejną pilną do rozwiązania kwestią były szkolne toalety. Nieopróżnianie od początku istnienia szkoły w końcu się zapełniły. Dzięki zgromadzonym na pomagam.pl środkom jeszcze tego samego dnia wezwana została  firma, która przewróciła funkcjonalność toalet.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column][vc_separator type="normal" up="15" down="15"][vc_single_image image="21294" img_size="full" qode_css_animation=""][vc_separator type="transparent" up="15"][vc_column_text]Miałyśmy też okazję spotkać się z rodzicami uczniów. Opowiedziałam im o naszych działaniach, a także o zmianach w prawie unijnym, które w związku z udostępnianiem przez fundację danych uczniów narzuca na nas pewne obowiązki. Rodzice zadawali sporo pytań, było też dużo podziękowań - przekazujemy je dalej do zarządu, wolontariuszy fundacji oraz przyjaciół, którzy działają razem z nami, wspierając nasze działania.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column][vc_separator type="normal" up="15" down="15"][vc_column_text]Tymczasem życie szkoły pochłonęło  nas bez reszty. Każdego dnia o 4:40 budził nas gwar uczniów z internatu, którzy, dopingowani przez Panią nauczycielkę  Cebet, wybierali się na poranną przebieżkę dookoła szkoły. Około 5:50 dzieci szły do klas, by powtórzyć z nauczycielem materiał z dnia poprzedniego, a chwilę później  zjadały poranną owsiankę. Od samego rana w swoim biurze zawiadowała też Phillipah, dyrektorka szkoły, która m.in. przyjmowała rodziców, ale też często do nich dzwoniła. Warto przy okazji wspomnieć, że Phillipah ma w swoim telefonie numery do wszystkich rodziców blisko 300 dzieci - co więcej - bez najmniejszego problemu przyporządkowuje rodzica do dziecka.[/vc_column_text][vc_gallery interval="3" images="21295,21296,21297,21298" img_size="full"][vc_separator type="transparent" up="15"][vc_column_text] Zwykle około godziny 10:30 uczniowie mieli pierwszą przerwę na owsiankę. Najpierw maluchy, a potem coraz starsze klasy. Dwie godziny później - kolejna przerwa, tym razem na lunch, która trwała do 14:00. To czas na zabawę na boisku, kiedy dziewczynki skaczą przez kręconkę, a chłopcy grają w piłkę nożną. Po przerwie maluchy szły na drzemkę, starsze dzieci zaczynały  kolejne zajęcia. Dzień szkolny kończył się około godziny 16:30, ale chwilę wcześniej następował apel, podczas którego dyżurujący nauczyciel dziękował nauczycielom i uczniom za czas spędzony w szkole. Część dzieci udawała się do swoich domów, pozostałe natomiast wracały do internatu, skąd po kolacji szły znów do szkoły na wieczorne zajęcia (klasy 4-6 kończyły przeważnie o godzinie 20:00, a klasy 7-8 o godzinie 21:00). [/vc_column_text][vc_column_text]Sobotnie przedpołudnia  poświęcone były na pranie i porządkowanie internatów.[/vc_column_text][vc_separator type="transparent" up="15"][vc_gallery interval="3" images="21287,21288,21289" img_size="full"][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column][vc_column_text]Pobyt w Kenii minął nam...

[vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column width="1/2"][vc_column_text]Mama Edah jest Masajką, ma 28 lat. Od urodzenia mieszka w południowej Kenii, na przepięknym, rozległym terenie - ziemi Masajów. Największym dobytkiem jej rodziny są, podobnie, jak w przypadku innych masajskich rodzin, krowy oraz dzieci. Mama Edah ma 5 córek. Krowy są własnością jej męża - Johnsona. Edah poślubiła go, mając 12 lat.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/2"][vc_single_image image="20844" img_size="full" alignment="center" qode_css_animation=""][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation="" row_type="row" use_row_as_full_screen_section="no" type="full_width" angled_section="no" text_align="left" background_image_as_pattern="without_pattern"][vc_column width="1/2"][vc_separator type="transparent" up="10"][vc_single_image image="20845" img_size="full" alignment="center" qode_css_animation=""][/vc_column][vc_column width="1/2"][vc_separator type="transparent" up="10"][vc_column_text]Jako że nigdy nie chodziła do szkoły (według tradycji dziewczynek przez długi czas nie posyłano do szkoły), nie zdołała nauczyć się pisać i czytać. Gdy sama została mamą i żoną, zwyczajnie kontynuowała to, czego nauczyła się jako dziewczynka - codziennie oporządzała dom, wychowywała dzieci, opiekowała się stadkiem kóz i owiec. Z samego rana natomiast, razem z najstarszą córką Edą i młodszą Ntipą, doiła krowy. Johnson zawoził następnie na skup mleko do miasteczka. To właśnie sprzedaż mleka stanowiła główne źródło utrzymania - zarówno rodziny Edy, jak i wielu innych masajskich rodzin w okolicy. Nikt nawet nie przypuszczał, że może być inaczej. Nikomu nie przeszło też przez myśl, że w społeczeństwie patriarchalnym (a takim właśnie tradycyjnie jest społeczność Masajów), ktoś inny niż mąż może utrzymywać rodzinę. Tymczasem nastały susze...

Już jest! Nasz pierwszy Kalendarz <3 Spędź 2019 rok z uśmiechem, z uczniami ze szkoły Osimlai z południowej Kenii! Każdy może mieć go na swoim biurku w pracy czy w domu. Wystarczy podarować na nasze działania kwotę 50 zł lub wyższą a my prześlemy kalendarz na wskazany adres 😍 https://www.mogesieuczyc.pl/wesprzyj-nasze-dzialania/ lub wprost na konto: 43 1750 0012 0000 0000 3331 0487 Tytułem: Darowizna na cele statutowe Dziękujemy Arkada-Invest za wsparcie, dzięki któremu powstały te piękne kalendarze i powędrowały do naszych systematycznych wspierających!...

Czy wiecie o Wtorku pełnym dobroci?#GivingTuesday to święto obdarowywania, które przypada dzisiaj. Po szaleństwie zakupów, to moment na to by przekazać pieniądze dla kogoś w potrzebie. 😍 Wesprzyj naszych podopiecznych drobną kwotą 👉 https://www.mogesieuczyc.pl/wesprzyj-nasze-dzialania 😘...

Kochani przyjaciele, wczoraj zmroziła nas wiadomość o tym, że w szkole brakuje środków na wypłaty dla nauczycieli. Rodzice mimo wielu poświęceń nie byli w stanie wpłacić choćby części swoich zobowiązań w lipcu. Do środy musimy zebrać minimalnie 5 500zł by zamknąć semestr wypłacając pełne wynagrodzenia dla wspaniałych nauczycieli, kucharza, dozorcy i matrony, którzy dzień w dzień po godzinach dbają o to by dzieci mogły się uczyć na najwyższym poziomie. Wiemy, że są wakacje, że każdy ma wydatki. Zachęcamy jednak do wsparcia edukacji, która jest teraz zagrożona dla ponad 250 dzieci. Dziękujemy za polubienia i udostępnienia. Otwórzcie serca  i wrzućcie coś od siebie. https://zrzutka.pl/pilna-pomoc-na-oplacenie-czesnego-w-masajskiej-szkole Dziękujemy.23...

Zapraszamy do przeczytania artykułu o prezes Fundacji Mogę się uczyć. Miłego dnia http://tygodnikbydgoski.pl/wydarzenia/bydgoska-fundacja-buduje-szkole-w-kenii...

Trwa ładowanie kolejnych postów...
No more posts